gözyaşı....

[hacettepe]

GÖZYAŞI

İlahi, hamdini sözümüze Sertaç ettik zikrini kalbimize miraç ettik kitabını kendimize minhac edindik. Biz yoktuk var ettin varlığından haberdar ettin aşkınla gönlümüzü bi karar ettin. Yardımına sığındık kapına geldik, hidayetine sığındık lütfuna geldik, kulluk edemedik affına geldik. Şaşırtma bizi doğruyu söylet, neşeni duyur hakikati öğret.
Sevdir bize hep sevdiklerini yerdir bize hep yerdiklerini yar et bize hep erdirdiklerini. Sevdin Hz Muhammet (s.a.v.)’i kâinata sevdirdin sevdin de peygamberlik kaftanı giydirdin. Makamı İbrahim’den makamı Mahmud’ a erdirdin. Serverı Asfiya hatemul enbiya ve Muhammet Mustafa kıldın. Salât ve selamlar tahiyat ve ikramlar her türlü ihtiramlar ona onun mübarek âline ve ashabına olsun. ÂMİN

Kur’an okunurken ağlamak bir erdemdir. Ağlamak zaaf değildir. Allah’ın sevdiği kullarının özelliklerinden birisidir. Ağlamak güzeldir. Olgunluk, şefkat ve merhamet göstergesidir.
Gözyaşı, kalbimizdeki sevgi bahçesinin gıdasıdır. Gözyaşları insan ruhuna ince ince yağan bir yağmurdur. Gözyaşları insanın sessiz sözleridir. Gözyaşı amel defterimizdeki kirleri temizleyecek olan bir sudur. Şehit kanı gibi kutsal olan bir diğer şey de Allah’ın rızasını kazanmak için dökülen gözyaşıdır. Kaybolan değerlerimizden birisidir gözyaşı. Manevi kir ve pisliklerin temizlik maddelerinden birisidir gözyaşı.

83. Resule indirileni duydukları zaman, tanış çıktıkları gerçekten dolayı gözlerinden yaşlar boşandığını görürsün. Derler ki: "Rabbimiz! İman ettik, bizi (hakka) şahit olanlarla beraber yaz. (maide suresi 83)
Ayetleri işittikleri zaman gözyaşı dökmüşlerdir. Bu kalbin yumuşaklığını göstermektedir. Bizden istenen de budur. Bu kitabı huşu içinde okumak ve dinlemek esastır. Kitabımızı anlamanın yolu gözyaşı dökmektir.
82. Artık kazanmakta olduklarının cezası olarak az gülsünler, çok ağlasınlar(TEVBE SURESİ 82)
Gülünecek bir amelimiz varsa gülelim. Çünkü günahı olan gülmez gülemez. Bu durum da yapılması gereken ağlamaktır. Doğru davranış budur. Bu ayet ve önceki ayet Allah’a iman etmeyenler hakkındadır. Ama bizim için de ibretler vardır.
92. Kendilerine binek sağlaman için sana geldiklerinde: Sizi bindirecek bir binek bulamıyorum, deyince, harcayacak bir şey bulamadıklarından dolayı üzüntüden gözleri yaş dökerek dönen kimselere de (sorumluluk yoktur).(TEVBE SURESİ 92)
Düşününağladığınız şeyleri ve ashabın neye ağladığını. Değere bakar mısınız peygamberle olamadıklarına belki şehit olamayacaklarına ağlamaktadırlar. Ağladığımız ise hiçbir değeri olmayan şeydir. Manasız her türlü şeye ağlıyoruz. Kaybettiğimiz her türlü mal için ağlamaktayız. Çünkü böyle üstün değerlerimiz yoktur(!). Olmayınca böyle değerimiz ağlanacak şeye ağlamaz. Ağlanmayacak şeye ağlarız bu günkü gibi.
106. Biz onu, Kur'an olarak, insanlara dura dura okuyasın diye (ayet ayet, sure sure) ayırdık ve onu peyderpey indirdik.
107. De ki: Siz ona ister inanın, ister inanmayın; şu bir gerçek ki, bundan önce kendilerine ilim verilen kimselere o (Kur'an) okununca, derhal yüz üstü secdeye kapanırlar.
108. Ve derlerdi ki: Rabbimizi tesbih ederiz. Rabbimizin vadi mutlaka yerine getirilir.
109. Ağlayarak yüz üstü yere kapanırlar. (Kur'an okumak) onların saygısını artırır.(İSRA SURESİ 106–109)
Burada ki ayetlerde de ağlanması gereken yerlerden birisi belirtilmektedir. Gözyaşı bu kitabı okumanın adaplarındandır. Burada bir iddia mı sunayım. Bütün İslami ilimlerin anlaşılması için gereken şeylerden birisi gözyaşıdır. Gözünüzdeki yaşla bu ilimlere baktığınızda başka derinlikler ve kavrayışlar görebilirsiniz. Allah u a’lem.
35. Onlar öyle kimseler ki, Allah anıldığı zaman kalpleri titrer; başlarına gelene sabrederler, namaz kılarlar ve kendilerine rızkı olarak verdiğimiz şeylerden (Allah için) harcarlar.(HACC 35)
58. İşte bunlar, Allah'ın kendilerine nimetler verdiği peygamberlerden, Âdem'in soyundan, Nuh ile birlikte (gemide) taşıdıklarımızdan, İbrahim ve İsrail (Ya'kub) 'in soyundan, doğruya ulaştırdığımız ve seçkin kıldığımız kimselerdendir. Onlara, çok merhametli olan Allah'ın ayetleri okunduğunda ağlayarak secdeye kapanırlardı.(MERYEM SURESİ 58)
İşte insanlık tarihinin iftihar tabloları olan peygamberlerin bir hasleti de gözyaşıdır. Bu onlar için gayet doğal bir durumdu. Bu durumda ağlayamamak şaşılacak şeydir esasında.
59. Şimdi siz bu söze (Kur'an'a) mı şaşıyorsunuz?
60. Gülüyorsunuz da ağlamıyorsunuz!
61. Ve siz gaflet içinde oyalanmaktasınız!
62. Haydi Allah'a secde edip O'na kulluk edin! ( NECM 59 62)



عَيْنَانِ لاَ تَمَسُّهُمَا النَّارُ: عَيْنٌ بَـكَتْ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَعَيْنٌ


بَاتَتْ تَحْرُسُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ

İki göz vardır ki, cehennem ateşi onlara dokunmaz: Allah korkusundan ağlayan göz, bir de gecesini Allah yolunda, nöbet tutarak geçiren göz.
Tirmizî, Fedâilü’l-Cihâd, 12.
Gözyaşına örnekler

Mekke’nin fethinden sonra İslam’ı kabul edenler arasında Hz. Ebu Bekir’in babası Ebu Kuhafe de bulunuyordu. Yaşı sekseni aşmış, gözleri ama bir kişi olan Ebu Kuhafe, Hz. Peygamber’in huzurunda hidayete ermekte geç kalmışlığını telefi edercesine aşkla kelime-i şahadet getiriyordu. Bu esnada sevinmesi gereken “Sıddıyk” lakaplı Ebu Bekir ağlıyordu. Fakat bu ağlayış bir sevinç ağlayışı değil üzüntü ağlayışıydı. Bu durum meclisteki herkesin hayretine sebep olmuştu.
“Ey Ebu Bekir, neden sevinilecek bir günde gözyaşı döküyorsun?” diye sorduklarında; “Allah’ın Resulü’nün en büyük arzusu amcası Ebu Talip’in müslüman olmasıydı. Fakat bu dileği bir türlü gerçekleşmedi. Ben isterdim ki şu anda benim babamın yerine şahadet getiren Ebu Talib olsun, babamın müslüman olmasından dolayı benim gönlüm hoşnut olacağına, amcasının müslüman olmasından dolayı Allah Resulü’nün gönlü hoşnut olsun. İşte bu olmadığı için ağlıyorum” dedi.